12 Haziran 2018 Salı

Hayaller - Hayatlar

Hadi biraz iş yerimi çekiştireyim sizinle. Nasıl anlatsam şimdiii, ben bi kurumun insan kaynakları gibi bir biriminde çalışıyordum. Personelin özlük işlerinin falan bakıldığı birim işte. Çok da açık etmek istemiyorum biliyorsun anonim kalayım istiyorum :) Rahat rahat içimi dökeyim. Neyse işte bu birimde çalıştım ben işe başladığımdan beri. Yükselme sınavına girdim, kazandım ve öhöm biliyorsun Türkiye birincisi oldum :) Hem de iki sefer. İlkinde elediler ama ikinci kez birinci olunca aldılar bi zahmet. Ve ben birinciliğin bana verdiği yetki ve rahatlığa dayanarak tek tercih yaptım. Amma velakin yine sonuç istediğim gibi olmadı. Beni aldılar hiç bilmediğim bir birime müdür yaptılar :) Var dimi bana bi gıcıklıkları, kesin var.  

Hiç bilmiyorum ha yeni gideceğim yerde işi. Sıfır ya. Bir yere amir sıfatıyla gidiyorsan olay nedir? İşe vakıf, tecrübeli birisindir falan, dimi. Bi ağırlığın olur. Ben nasıldım anlatayım sana. Gittim ve en baştan, sanki yeni başlayan personel gibi oturdum orada çalışan arkadaşların yanına, iş öğrendim. Onlar anlattı bana işi. Şu an burada başlayalı 7 ay falan oldu yaklaşık. İşi öğrendim mi, öğrendim. Ama tabi tüm detaylara vakıf değilim. İşte 7 aydır bilmediğim bir işin müdürü olarak çeşitli zorluklar yaşıyorum tabi. 

Bizim ülkemizde mi böyledir sadece bilmiyorum ama bizim kurumda neredeyse kural diyebileceğimiz bir uygulama var ki nefret ediyorum. Bir işi iyi yapmıyorsan, ya da iyi yapmayı da geçtim, direk tembelsen diyelim ona, sana iş verilmez. Aman nasıl olsa o yapamaz, aman beceremez diye ondan alınır, işini tam ve eksiksiz yapana verilir. Yani çalışıyorsan cezalandırılırsın. Ben senelerce bu uygulamayı gördüğüm için, müdür olursam asla böyle yapmayacağım dediğim şeydi bu. Ve yapmıyorum da. İşbölümü olacak, herkes kendi işini, sorumluluğunu bilecek. Biri çalışırken biri yatmayacak. Salağa yatıp da keyfine bakmayacak. 

Bazen durup kendi kendime "ne işim var benim burda" diyorum. Yaptığım işe bakıyorum, çalıştığım insanlara falan. Ya bu kendini üstün görmek falan değil de, ne bileyim işte "buraya ait değilim" hissi işte. Keşke severek yaptığım bir işim olsaydı. Mesela neden veteriner değilim ki ben :( Çünkü sayısal bir bölüm ve benim kafa sayısala basmıyor. İşim benim için sadece hayatımı sürdürmem için gerekli olan parayı kazanmam için bir araç. Ama veteriner olsaydım öyle mi olurdu. Çok güzel olurdu be.


6 yorum :

  1. Hikaye çok tanıdık geldi :)). Sanırım özeli, kamusu, sektörü yaşananlar çok da değişmiyor. İşyeri hikayelerinin sonu trajikomik. Valla ben de anlatmaya başlasam hem eğlenir hem şaşırırız da malum ülkem çok demokratik değil. Bir de mühendisin yaşadıklarını dinlemeye değer oysa, ben de keşke sözelci olsaydım diyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sen de anlat be Beyaz Yakalı :) Kıvırcıkların düz saçlı, düz saçlıların kıvırcık olmak istemeleri gibi oldu bizim durum :D Herkes diğerinin daha iyi olduğunu düşünüyor sanırım.

      Sil
  2. Bir arkadaşım var, kızın başına çok üzücü bir olay gelene dek bir yerde memur gibi çalışıyordu. Köpeği saldırgan bir köpek tarafından öldürüldü. Sonra kız büyük bir değişim geçirdi, hayata küsmedi aksine bu tip olayların bir daha yaşanmaması için aktif olarak çalışmaya başladı. Önce gönüllü olarak barınaklarda çalıştı, sonra adım adım geliştirdi kendini. Şimdi Amerika'da köpek eğitmeni olmak için ciddi bir eğitimden geçiyor ve Türkiye'ye dönüp bu işi layıkıyla yapacak az sayıda insandan biri olacak. Yani demek istediğim, başına kötü bir olayın gelmesini beklemeyecek kadar akıllı bir insansın, tamam işini gücünü bırakıp hobilerine ağırlık ver demiyorum ama zevk aldığın bir şey bulup onun üstüne git derim. Çok önemli bu bizim gibiler için, bak ben de eksikliğini çok çekiyorum.. Sana yazdım kendime aslında..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Emekliliğe saklıyorum bütün bahçeli, hayvanlı hayallerimi. Sanki o kadar yaşayacağım ya da o yaşta sağlıklı olacağım garantiymiş gibi.

      Sil
  3. Hoşgeldiniz öncelikle:)

    İş yapana yüklenme durumu galiba bize has çünkü hala etik kurallar yerine ahbap-çavuş ilişkisi ile yürüyor tüm işler :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşbuldum :)
      Maalesef, biz uyanık geçinen, çok çalışıyormuş gibi yapıp iş bitiremeyen bir milletiz.

      Sil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...