Yoğun

Acayip yoğun günler geçirdim blog. Yoğunlukla beraber boyun ağrım da azdı iyice. 

Şu kamu kurumlarında o kadar çok abuk subuk iş yapılıyor ki, kendine iş çıkaran, iki dakikada halledilebilecek bir işi saatlerce süründürmeye çalışan, vatandaşa yardımcı olmak yerine süründüren ve bundan keyif alan kamu çalışanları o kadar çok ki. Ve ben bunlardan biriyle çalışmaktan nefret ediyorum. Her gün sinir oluyorum, stres yaşıyorum. Hem işi bilmiyor, hem olmayacak yerde olmayacak iş üretiyor, hem işi uzatmak için elinden geleni yapıyor. Kamu kurumlarından böyle insanlar temizlenebilse ülke kurtulur - mu acaba?- 

Elimde de bir kitap var ki, allahım, ceza gibi geldi bu yoğun iş günlerinde. Dili çok ağır, bilimsel çalışma yapacak akademisyenlere yazılmış bir kitap tadında. Daha 20 sayfa falan okudum ama gitmiyor, iktire kaktıra okumaya çalıştım ama beceremedim. Belki iş yoğunluğundan kafam kaldırmıyor, zamanı değil belki, o yüzden başka bir kitaba daha başladım. 

Haftasonu yollardaydık yine, eşimin memlekete gittik. İş yorgunluğuna, yol yorgunluğu da eklendi. Üzüm yine ablama işkence yapmış, kapının önüne pusu kurup evden çıkmasına izin vermemiş. Hayvan resmen biz yokken, aslana dönüşüyor. Kapıda bizi gördüğünde ağır çekimle kendini yere  attı ve göbişi açtı. Nasıl olur diyorum, bu hayvan nasıl o hale gelir, ama geliyor, resmen bekçi köpeği gibi oluyor manyak biz yokken. 

İzmir'e iki gündür kar yağıyor ama İzmir'in karı da bi tuhaf :) Havada dolanıyor önce aşağı, sonra aşağıdan yukarı, sağa sola, aynı kar parçacıkları dolanıp duruyor ve dolanma esnasında eriyip gidiyor. 

Ceren'in Kedici Kadın yazısına yorum yazacaktım, baktım bu konuda çok karışık ve doluyum, en iyisi blogda yazı yazayım dedim. Ama sonra. Bu arada Küçük Joe geri döndü, ne iyi etti, sevindim. 

Ara verince bloga dönmesi daha zor oluyor, umarım daha çok fırsat bulurum artık.