İnsanlıktan yorulmak...

Sabahları kalkar, rutin temizlik, makyaj, saç baş, sonra kalan 15 dakikada falan da internete girip biraz haber bakarım. Bugün bilgisayarı açıp facebooka girdiğimde gördüğüm şey; bağırsakları dışarı çıkmış bir kedi fotoğrafıydı. Eskişehir'de okuyan Can Aksoy adında bir öğrenci, bir kedi sahipleniyor. Facebooktan takip ettiğim bir Cafe. Kedi sahiplendiren, hayvanlara bakan bir Cafe. Kediyi buradan sahiplenmiş. Adı Can olan bu cani, kedi yatağına işedi diye, kedinin karnını bıçakla yarmış, bağırsakları dışarı çıkan hayvan bu şekilde 1,5 saat acılar içinde yaşamış ve 1,5 saat sonra üzerine damacana atarak öldürmüş. Bunları videoya çekmiş ve arkadaşıyla paylaşmış. 

Böyle şeyler duyunca, görünce içim çekiliyor. Tüm enerjim bitiyor. Bütün sinir hücrelerim geriliyor. Videoyu izlemedim, izleyecek gücü bulamadım kendimde. Bugüne dek hayvanlara yapılanlarla ilgili o kadar çok video izledim ki, her izlediğimde de ağladım sinirimden. İnanın, bunu tüm içtenliğimle söylüyorum, bu insanları benim elime verseler, kılım kıpırdamadan, zerre kadar acıma duymadan, aynısını yaparım. 

Bir pislik, psikopat,  masum ve zavallı bir kediciği alıp, karnını deşiyor, bağırsakları dışarda acı çeken hayvancığı videoya çekiyor ve bundan zevk alıyor. Kahretsin ki, öyle boktan bir sistemimiz var ki, bu kediciğin canı beş para etmiyor. Bunun bir cezası yok. Hayvanlara karşı işlenen suçlar hayvanın ancak "mal" statüsünde olduğu durumlarda cezaya dönüşüyor. Sahipli mala zarar vermekten. Bunun örneğini Ufuk Günaydın olayında gördük. İzmir Bornova'da kedi Yamuk'u tekmeleyerek öldüren bu cani de yargılanmıştı. Birkaç duruşmasına da girdim bu pisliğin. Kediye büfesinin önünde bakan büfe sahibi dava açmış ve ufuk günaydın denilen bu yaratık "mala zarar verme, çalışamaz duruma getirme" den dolayı 4 aylık bir hapis cezası almış, infazı 5 yıl ertelenmişti. 5 yıl içinde aynı şekilde bir suç işlediğinde bu cezası da infaz edilecek. 

Can Aksoy ne ceza alır? Başkasının malı da değil, kendi malı sonuçta bu kedi. Ben söyleyeyim, hiçbir ceza almayacak. Belki kıytırık bir para cezası. Yasalarımız değişmedikçe, aslına bakarsanız bu zihniyet değişmedikçe bizden bi bok olmaz. Gary L.Francione'nin Hayvan Haklarına Giriş kitabında bahsettiği gibi hayvanlara "mal" gözüyle baktığımız sürece, insan dışındaki canlılara karşı uygulanan ahlak dışı muamele asla yok olmayacak. Çünkü o canlının canının bir değeri yok ki yasalarda. İçinizdeki her türlü pisliği, psikopatlığı bu zavallılar üzerinde tatmin edebilirsiniz. O yüzden bir taraflarımızı yırtıyoruz işte, hayvanlara karşı işlenen suçların değerlendirilmesi kabahatler kanunundan çıkarılıp, ceza kanununa dahil edilmeli. Zavallı ve masum bir hayvancığa bunları yapabilen bir yaratık, kendi türünden birine böyle şeyler yapmak için çok daha fazla sebep bulabilir. Ve ceza alabilmesi için bu yaratığın aynı şeyleri bir insana yapması için beklememiz gerekiyor. Çünkü bir kedinin canının bir değeri yok. 

Bugün kabus bununla da bitmedi. İş yerime geldim, gazetede şu haberi gördüm. Türkiye'ye özgü bir şey değil diye boşuna demiyorum. Hayvanlar konusunda tüm dünya insanları olarak vicdansızlık ortak noktamız. Her gün, her saniye kesilen, işkence gören, hayatının tümünü işkence ve acı içinde geçiren milyarlarca hayvan var et endüstisinde, yumurta endüstrisinde, kürk endüstrisinde, sirklerde, av çiftliklerinde, süt endüstrisinde. 

Danimarka'da bir hayvanat bahçesinde yavru bir zürafa, fazlalık olduğu gerekçesiyle, kesilmiş ve aslanlara yem edilmiş. Fotoğraflara bakın, çoluk çocuk etrafını sarmış, zürafa yerde ayakları bağlı yatırılmış, herkesin elinde cep telefonları kayıtta, elinde bıçakla beyaz önlüklü bir adam. Turistik bir gezideymiş gibi, meraklı kalabalık kayıtta. Kaydedilecek, paylaşılacak ve defalarca izlenecek bir görüntü onlar için. 

Nasıl da kibirliyiz, nasıl da kendimizi dünyanın efendileri olarak görüyoruz. Arılar ve karıncalar yok olursa canlı hayatının biteceği söylenir. Bir arı ve karıncaya dahi bu doğanın ihtiyacı var, bu dengenin sağlanmasında en ufak bir böcek dahi gerekli ve faydalı. Peki biz insanlar. Dünya için bir faydamız olduğunu düşünüyor musunuz? Doğanın dengesini bozan, sürekli tüketen ve zarar veren bizleriz. Bu dünyadan yok olsa dünya için hayırlı olacak tek tür bizleriz.  

Bu sabah kabusa uyandım. Mesai başladığından beri işimin arasında satır satır yazıyorum bunları. Kopukluklarla dolu bir yazı oldu ama aslına bakarsanız ben de böyleyim bugün. Kopuk. İşime odaklanamıyorum. Gözümün önünde, bağırsakları dışarı çıkmış bir kedi var, hissettiği acı var kalbime saplanmış, 18 aylık bir zürafa var, fazlalık olduğu için aslanlara yem edilmek üzere parçalara ayrılan. İnsanlardan, insan olmaktan nefret ediyorum bugün.