Yağmurlu bir İzmir günü. Uzun zamandır yağmayan yağmur nihayet başladı. Öğle tatilimde alayım elime kitabımı, çayımı, bir saat kitap okuyayım dedim. Ama mümkün mü? Bizim insanımız kitap okumadığından ve kitap okuyan insanlarla pek karşılaşmadığından olsa gerek, kitap okuyan insanla konuşulmaması gerektiğini bilmiyorlar. Yahu görmüyor musun, okuyorum. Okuduğumu anlayabilmem için de, senin susman gerekiyor. Zaten tüm gün senin boş muhabbetini dinliyorum değil mi ? Bari öğle arasında biraz kendimle bırak beni. Senin çenen dinlensin, benim de beynim. Az konuşan bir insanım ve az konuşan insanı severim. Çok konuşan ama güzel konuşan insana da saygı duyarım ama konuşma ne kadar çok oluyorsa kalitesi de o kadar düşüyor. Kısacası, gitti güzelim öğle tatili. Heba oldu. Elimde kitapla uzun dakikalar direndiysem de başamadım.
Keşke 'ihtiyaç molası' verebilseydin.. Kitap okuyamadın ama onu/ onları dilemek zorunda da kalmazdın.. Seni dinlemek yerine Wc fayanslarına bakmayı tercih ederim.. ;)
YanıtlaSil:D Çok bunaldığım zaman yapmıyor değilim. Ama dediğim gibi, inat ettim bu öğlen. Belki kafamı kitabımdan kaldırmazsam anlar dedim ama olmadı :)
Silİzmir'den selamlar :)
YanıtlaSilBen de bu sabah ofise adımımı attım ve deli bir yağmur başladı :)
Ben şanslıyım galiba, ofiste yalnız olduğum için istediğim her an rahatsız edilmeden kitabımı okuyabiliyorum :)
Ama o kitap okuyana saygısı olmayan tiplerden de nefret ediyorum...
Gerçekten şanslıymışsın. Kıymetini bil :)
SilAma bak karşındakinin ne düşündüğünü anlayamamışsın sen, şimdi o diyor ki "ay yazık kızcaaz hiç arkadaşı yok bak öğle tatilini geçirebilmek için kitabın arkasına saklanıyor, en iyisi konuşayım da biraz açılsın" :P Empati şekerim.
YanıtlaSilŞaka bir yana, aynen içinde bulunduğun durumlara sıklıkla düşen ve kitabı sadece öğle arasında değil, diğer zamanlarda da birçok insanın sohbetine yeğleyen biri olarak, seni çok iyi anlıyorum ve sonsuz destekliyorum..
:D Evet bak hiç öyle düşünmemiştim :) Zavallı ben :D
Sil