Bugün çok mutlu başladım güne. Devamı da gelir umarım. Sabah Zilli'mi gördüm, dönmüş. Nasıl mutlu oldum, anlatamam, sevdim, bacaklarını kontrol ettim. Kuyruk salladı, salına salına yürüdü peşimden yine. Ayy içim içime sığmıyor. Kuzum yaşıyor. 2 gün geçti üstünden. İç kanaması olsa şimdiye ölürdü diye düşünüyorum. Eğer bu konuda bilgili birileri varsa yanılmadığımı teyit ederse sevinirim. Kırığı da yok kontrol ettiğim kadarıyla. Ama keyifsiz, biraz durgun. O da sanırım çarpmanın etkisiyle vücudunda oluşan ezik ve çürüklerden kaynaklanıyor. Onun dışında sapasağlam görünüyor.
Eşim yeni yerinde başladı. Bugün beraber geldik işe uzun zaman sonra ilk defa. Onun mutluluğu da var.
Ayrıca bonsai tohumu almıştı müdürüm. Hepimiz diktik saksılara, dört gözle çıkmasını bekliyorduk. Arkadaşın çıkmıştı, müdürümle ikimizinkinden ses yoktu. Sabah bir baktım o da çıkmış. Arka arkaya mutluluk delisi oldum sabah sabah. Sırıtarak dolaşıyorum şu anda.
Yuppiii :) Zill'ye çok sevindim (duam kabul olmuş bak!), diğer gelişmelere de tabii.. İyi haftalar!
YanıtlaSilEvettt, yuppiii :) Ben nasıl sevindim anlatamam, sabah onu gördüğümde ağlayacaktım nerdeyse :)
YanıtlaSilZilli'ye çok sevindim, hep mutlu olasın :)
YanıtlaSilBen de çoook sevindim,sapasağlam şu anda da. Teşekkürler :)
SilÇok sevindiiiiiiim. :)
YanıtlaSilOnun kaçıp gitmesinin bir yere sığınıp acısının dinmesini beklemek olduğunu anlamıştım ama, dönmediyse diye..... Korktum işte. Şimdi çok mutluyum. Gözünüz aydın. :)
Çok teşekkürler :)
Sil