Üzüm kızla yalnızız bu hafta. Eşim ailesinin yanına gitti. Ben de cuma akşamı gidicem. Bayramın 2. günü de döneceğiz. Evin içinde ben neredeysem o da peşimde. Yukarıdaki bakış ben evden çıkarken attığı bakış. Bu şekilde oturup emrah bakışlarını attıktan sonra son hızla arkasını dönüp koşuyor.
Koca evde yatacak yer bulamayınca, ben ders çalışırken gelip sıkıştığı yer burası. Dosyaları da yavaş yavaş itiyor. O rafa sığışıyor. Kafa, göz yamulsa da son derece hoşuna gidiyor burada yatmak.
Bu da uyku vaktimiz. Ben pencerenin dibindeki çekyatta yatıyorum serin olduğu için. O da camın önüne uzanıp, kafasını bana doğru uzatıyor. Ben de onun güzel ağzını, burnunu, kulaklarını, bıyıklarını hayran hayran izledikten sonra uykuya dalıyorum. Çok ama çok seviyorum ben bu kızı yaa.
Son karedeki halini görüp uyuyabilmek =) Hırpalamaktan uykusuz kalırım ben =) Maşallah size!
YanıtlaSil:)
YanıtlaSilKitapsız kediiii....sen instagrama gelseneeee...Daha çok Üzüm fotosu istiyoz biz :)
YanıtlaSilBak bak bak, Burcu hanım blog alemini bırakmış, instagramlara takılır olmuş meğer. Ben seni yazmaya davet ediyorum asıl, geri dön bloğuna :) Ne zamandır yazmıyorsun. Ayşe'de yok ne zamandır. Mesaj da attım, yanıt yok.
Silİnstagram falan ne bilim ya, pek kurcalamadım ama bana göre değil gibi geldi. En güzeli blog. Sen boşver instagramları falan, yuvana dön :P
Kitapsız Kedi, Ayşe'ye bence msj atmıştım ama cevap alamadım :( umarım iyidir...
Silİnstagram güzel yaaa, başta ben de gıcıktım da, sonuçta ne görmek istiyorsan onu görüyorsun. Ben sadece kedili ve kitaplı profilleri takip ediyorum. Gerçekten çok eğlenceli olabiliyor bazen. Ve bir çok kitap keşfettim instagram sayesinde. Bence bir denemelisin :)
İlk fotoğrafta nasıl anlamlı bakıyor öyle, çok tatlıı minnoş, daha çok fotoğrafa hayır demeyiz kesinlikle =)
YanıtlaSilÖzel olmazsa bir konu da soru sormak ta isterim.Bayram için gittiğinizde üzüm evde yalnız kalabiliyor mu? yada sizinle mi seyahat ediyor ? iyi tatiller şimdiden..
Evde yalnız kalmıyor, ablacığıma veriyorum anahtarımızı, o bizim evde kalıyor, sağolsun :) Böyle de olsa, bizim yokluğumuz epey sıkıntı veriyor Üzüm'e. Bunalıma giriyor, ablama sarıyor, hatta saldırdığı bile oldu, evde bizden başkasını istemiyor. Benim de aklım sürekli evde kalıyor tabi. Sıkıntılı geçiyor bu yüzden.
SilŞanslıymışsınız en azından aileden biri ilgilenebiliyor. Bizde malesef öyle bir durum mümkün olmayacak, bizim evde kalabilecek bir yakınımız yok, bir arkadaşımın evine de bırakamam. Bizimle gelsin desek 5-6 saat yol stresi, kendi ailem zaten evin içinde istemez sinir ederler, hadi eşimin ailesi nazımı çekebilir ama içten içe istemediklerini bildiğimden benim içim rahat etmez. Bize tek yol güvenilir bir pansiyon bulmak kalıyor. Neyse ki Kurban Bayramını da atlatıp ondan sonra sahiplenmeyi planlıyoruz ufaklığı.
SilAblanızdan çıkarıyor sinirini zilli. Sanırım terk edildiklerini zannedip hırçınlaşıyorlar. Bizim de bir arkadaşımız köpeklerini bir haftalığına başka bir arkadaşımıza bırakmıştı, 3. günü bi haller oldu sakin uslu hayvan başladı terlikleri, örtüleri parçalamaya, üstümüze yürümeye hırlamaya. İnsan ne kadar tanısa da tırsıyor o zaman :D
Üzüme ve size sabırlar , ablanıza da kolaylıklar. Umarım sorunsuz sıkıntısız geçer günler,..
Evet, şanslıyım o bakımdan. Sağolsun ablam da olmasa ne yapardım bilmiyorum. Pansiyonlar da hayvanlar için stres kaynağı olabilir çünkü. Ortamı değişiyor, alıştığı yerden başka bir yerde olması da zor.
SilTeşekkür ederim :)
Sevilmeyecek gibi değil ki güzel Üzüm ♥ Şu evden çıkarkenki durum pek enteresan... Bizde de evden çıkarken bir kapıya kadar gelmeler, mırmırlar yaşanıyor. Artık çıkarken tam kapıyı kapatacağız ki daha tam kapatmadan hooop popo sallana sallana dönüp gitmeler :) Ehh gidersen git, pehhh! Halleri :) Çok alemler ♥
YanıtlaSilBizimki "gidersen git, peh" değil, daha çok "yine gidiyorsun dimi, küstüm işte" tripleri :) Önce mahsun bir bakış, sonra son sürat kaçış :)
Sil