Bayram için bu gece eşimin memleketine gidiyorum. Başımıza bir şey gelmezse ikinci gün döneceğiz. Şimdiden içime hüzün oturdu. Gittiğinde yukarıdaki gibi bir görüntü bıraktığını bilmek nasıl bir duygu, yaşayan bilir. Ablam biz gelene kadar bizde kalacak. Ama yine de içim rahat olmuyor. Çünkü biliyorum ki, Üzüm bizim gittiğimizi biliyor, ve bizden başka kimseyi istemiyor. Stresli oluyor ve acısını ablamdan çıkarıyor. Ablam da tedirgin oluyor biliyorum, çünkü ciddi ciddi korkuttu bizimki onu. Geçen sefer saldırmış, köşeye sıkıştırmış, hırlamış, tıslamış, üstelik durup dururken. Umarım yine yaşanmaz böyle bir şey.
Üzüm, her kişinin karakterini biliyor ve herkese farklı davranıyor. Kedisi olmayanlar ya da hayvanlarla herhangi bir iletişime geçmemiş olanlar "yaa ne saçmalıyor bu" diyebilir ancak işin gerçeği bu. Kapris yapacağı insanı da, ondan çekinen insanı da çok iyi biliyor ve ona göre davranıyor. Ben evden çıkmadan önce balkondaysa, balkona doğru seslenirim "hadi kuzum içeri gir" derim ve girer. Balkonu kapatır giderim. Ablam geçen biz yokken, yarım saat içeri sokmaya çalışmış ve tırmığı da yemiş. Ne yaptıysam girmiyor diyor. Ablamın ondan çekindiğini, biraz tırstığını biliyor ve resmen onunla dalga geçiyor, oyun oynuyor. Yani ablamın o evdeki otoritesini tanımıyor, "bu evde senin değil, benim istediğim olur" diyor.
Geçen sene bayramdan döndüğümüzde gecenin bir yarısıydı saat. Arabayı parkettik, evden baya bir ilerdeyiz, bizim kız balkondaymış, bizi gördü uzaktan, miyavlamaları ortalığı inletti. Bu genelde köpekleri olanların yaşayabileceği türden bir sevinç gösterisiydi.
Diyeceğim o ki, akşam evden çıkmadan yine iç sızlaması, hatta iç çatlaması yaşayacağım. Ama dönüş yolundaki yürek pırpırı da başka oluyor :)
Diyeceğim o ki, akşam evden çıkmadan yine iç sızlaması, hatta iç çatlaması yaşayacağım. Ama dönüş yolundaki yürek pırpırı da başka oluyor :)
Evimde bir hatta bir üç beş kedi olmamasının en ciddi sebebi bu işte.. Bırakıp gidememek, her yere götürememek.. =(
YanıtlaSilGerçekten kedinin en zor yanı bu, aslında tek zor yanı bu demek daha doğru olacak.
SilGeldiğinizde öpüp koklarsınız, böyle içinize sokarsınız oda sizi affeder bir süre sonra :) Hayırlı yolculuklar :)
YanıtlaSilTeşekkürler. Kavuşma anı güzel oluyor gerçekten :)
SilEvde bırakmak durumu gerçekten çok sıkıntılı... Ben ne zaman evde bırakmak zorunda kalsam ya da birine emanet etsem aklım hep Mia'da kalıyordu. O da ortalığı birbirine katıyordu 1-2 gün idare ediyoruz ama biraz daha kalcaksam artık her yere götürüyorum. Ama uzun yol araçlarının hayvanlar için özel bir bölüm yapmaması durumundan dolayıda yine işgenceye dönüyor yolculuklarımız..
YanıtlaSilMaalesef, kedili hayatın zorluğu da bu işte :(
SilAynı yürek sıkıntılarını ben de yaşıyorum şu an. Biz de yarın öğlen yola çıkıp perşembe sabah dönmüş olacağız ve malesef bu süreçte sadece iki kez bir arkadaş her şey yolunda mı mamaları ve suları var mı diye bakacak. Onun dışında kuzularım yalnız kalacaklar :( Bu beni gerçekten kahrediyor ama en son yaşadığımız yolculuktan sonra onları evden çıkartmak gibi bir niyetim yok.
YanıtlaSilTatil dönüşü musmutlu kavuşma hikayelerimizi yazarız inşallah. Şimdiden iyi yolculuklar ve mutlu bayramlar Kitapsız Kedi :)
Yolculuk daha büyük işkence kesinlikle kedi için. Seninkilerin şansı yalnız olmamaları biraz da. Birlikte oyun oynayabilirler. Sana da iyi yolculuklar ve mutlu bayramlar Burcu.
Silüzüm de gelseydi keşke :)
YanıtlaSilbu yüzden hayvan alamıyorum eve ya ne kötü
Üzüm evden çıkar çıkmaz kendini kaybediyor korkudan. Bu da veteriner tecrübelerinden dolayı oldu aslında. Köpek gibi dışarı çıkmayı ve arabalarda yolculuk yapmayı sevselerdi keşke :) O zaman güzel olurdu işte.
SilSize iyi yolculuklar ve iyi bayramlar, en azından çok ayrı kalmayacaksınız. fotoğrafı görünce benim bile içim buruldu ama üzümden çok bu ayrılığın acısını galiba ablanız çekiyor :). Belki üzüm bu seferlik torpil geçer uslu durur belli mi olur..
YanıtlaSilTeşekkürler sana da iyi bayramlar. Haklısın ablama çektiriyor üzüm:)
SilTarçın'ı ben de evde dolu dolu 5 gün yanlız bırakacağım, daha önce kalmışlığı vardı ama bayram nedeni ile bu sefer kimsecikleri bulamadım, bolca mama ve su bırakıp, ufak bir havalandırma boşluğu olan eve emanet edeceğim. Ben 2 gün de olsa suyu ve doğalgaz'ı da kapatıp gibiyorum. Dönünce göbekten öpüyorum - gönül alıyoruz, napalım ^ ^
YanıtlaSil5 gun yalniz mi :( bizimki sinirden ölürdü sanırım o kadar yalnız kalsa, ya da döndüğümde beni öldürürdu.
Sil