Kitap fuarı izlenimlerim ve minik kızı ziyaretim

Dün kitap fuarına gittik. Genel olarak izlenimlerim şöyle:

• Burcu'nun da dediği gibi fiyatlarda aman aman bir indirim yoktu. İnternet kitapçılarıyla kıyaslanamaz yani. Bence kitap fuarının amacına yönelik olarak indirimler çok çok daha iyi olmalıydı. 
• Elimde bir kitap listesiyle ve internetteki fiyatlarını da yazarak gittim. Listemdeki hiçbir kitabı almadım, çünkü dediğim gibi fiyatlar internette daha uygun. 
• Aklımda olmayan iki kitap aldım sadece. Tübitak Yayınlarından Richard Louv'un "Doğadaki Son Çocuk" ve Domingo Yayınlarından Patti Smith'in "Çoluk Çocuk" kitapları.  Az kitap almamın bir sebebi de bu aralar kitap okuyamayacak olmam.

• 23 Nisan olması sebebiyle baya kalabalıktı. Çocuklara yönelik müthiş kitaplar vardı. Hatta çocuk ve gençlik kitapları sanki bu sene daha bir fazla gibi geldi gözüme.
• Hava oldukça sıcaktı ve fuar alanının havalandırma sistemi yetersizdi. 
• Ayrıntı yayınları stand açmamıştı, nedenini çok merak ettim.
• Yine Burcu'nun notlarından okuduğum için, merak ettiğim bir konu da, anonsları yapan bayandı. O yüzden anonslara özellikle dikkat kesildim. Bir tanesi şöyleydi "Ayşe Eda müracaatta bekliyor. Dedesine duyurulur. Ayşe Eda burada, dedesi siz neredesiniz?"
• Altın Yayınlarının standına özellikle dikkat kesildim, gittiğimde de sordum ama Burcu haftasonu çalıştı sadece dediler :) 
• Kitap fuarlarında bence kırtasiye standları da açılmalı, defterler, kalemler olmalı. Kitap severler, defter ve kalem de sever ama dimi :)

Kitap fuar alanına girmeden önce yine fuarın içinde Konak Belediyesinin veterinerliği var. Daha önce şu yazımda bahsettiğim kediyi sormaya ve görmeye gittik. İşte yavrucak;

Konak Belediyesine ve yeni belediye Başkanımız Sema Pekdaş'a bir ricam olacak. Tamam, çok güzel bir hizmetiniz var, hayvan ambulansları müthiş bir uygulama. Ama hayvancıkların tutulduğu alan gerçekten içler acısı. Çok fazla değil, küçük bir maliyetle çok modern ve temiz kafesler yapılabilir. İleri görüşlü, modern ve vicdan sahibi olduğunu düşündüğüm belediye başkanımızın bu konuda bir şeyler yapabileceğine eminim. Bir kulübenin içinde kafesler var, tedavisi devam eden kedicikler ve köpekler bu kafeslerdeler. Veteriner bayan son derece ilgili ve sevgi doluydu. Çok mutlu oldum bu duruma. Ama kediciği görünce ağlamamak için zor tuttum kendimi. Bu kız tam 24 gündür o kafeste. Biraz çıkardık, yürümesi için. Gerindi hemen, yürüdü biraz. Eskisi gibi yürüyemeyecek olsa da beklediğimden iyi durumda bacakları. Ama kesinlikle yuva bulması gerekiyor. Bu şekilde sokaklardaki tehlikelerle baş edemez. Fotoğraf çekmek yasak dedi veteriner ama sahiplendirmek için birkaç fotoğraf çekmemize de bir şey demedi. Bu yazıyı okuyan herkesten ricam bu kız için bir şeyler yapabilecekseniz lütfen bana yazın ya da sahiplenebilecek birilerini tanıyorsanız duyurun.