Haftasonu mutluluğu

Pazar günü babamın yanına gittik ablamlarla. Kucağımdaki geçen hafta doğmuş bir yavru. Adı mercedes :) Otlatmaya çıktıklarında annesi geri dönmek isteyince doğuracağını anlayıp koşa koşa eve gitmişler ama daha yetişemeden arabanın yanında doğurmuş. O yüzden adı Mercedes olmuş :) 40 tane keçi-koyun var. Hepsinin ismi var. Hepsini de ayrı ayrı biliyor babamla eşi. 

Kekik topladık dağa gidip. Bayılıyorum dağda ormanda gezmeye, otla böcekle içiçe olmaya. Hava da çok güzeldi şansımıza. Bıraksalar son kekiki yolana kadar kalabilirdim, gözüm doymuyor :) 

Babacığım gayet iyi şimdilik. İdrar problemimiz var biraz ama toparlayacağını düşünüyoruz zamanla. Bugün aradım hala pataloji sonucu çıkmamış. Nasıl bir test yapıyorlar 3 haftadır anlamadım gitti. O da çıksa da içimiz rahatlasa. Kemoterapiye falan gerek olmasa, ne güzel olur. 

Bu da Mercedes'li selfie :) Bebek gibi, kucaktan kucağa dolaşıyor sıpa . O kadar uysal ki. Selfie fotoğraf olayını araştırmış bilim adamları. Psikolojik bozuklukmuş efenim :) Psikolojim hakkında bilgi vermesi açısından çektim :) Ben fotoğraf olayına hep uzak kalırım aslında. Pek sevilmem çekilmeyi. Paylaşmak da pek bana göre değildir ya, bu seferlik olsun bir iki tane. 

Ortamın güzelliğine kendimi kaptırıp çok az fotoğraf çekmişim. Ona yanıyorum. Kekik topladığımız yer o kadar güzeldi ki, çiçekler açmış, her yer yemyeşil. Salak gibi çekmedim hiç. Kekiği görünce gözüm dönmüş. 

Geç de dönmüş olsam kekikleri o şekilde torbalarda bırakamazdım. Kararır gider, yazık olurdu. O yorgunluğun üstüne kekikleri yıkadım, kuruttum, kavanozlara limon dilimleri eşliğinde bastım. Keçi sütümü kaynattım, yoğurt yaptım. Ve yorgun ama mutlu bir şekilde yatağa girdim. 

*Fotoğrafları kaldırdım. Dedim ya, kendi fotoğrafımı paylaşmak pek bana göre değil, işte bir gece de karar değiştirdim bile :) Zaten bu foto daha güzel :)