Boyamaya başladım blog. Dün akşam eve gidince yemek, yemek sonrası toparlanma, duş, saç baş işlerinden sonra uzun zamandır oturmadığım masama oturdum. Ders çalışırken 7/24 bulunduğum odaya hazin sondan sonra girmek bile istemiyordum. Odayı bok götürüyor zaten. Özene bezene düzenleyip, "benim odam" diye mutlu olduğum oda, şimdilerde kurumuş çamaşırların yığılı bir şekilde katlanmayı ve ütülenmeyi beklediği iğrenç bir oda durumunda. Neyse, dün açılışı yeniden yaptım. Hiç sevmediğim beyaz ışıklı ampulü de değiştirdim. Beni çok mutlu eden hediye boyama kitabımı açtım. İçinden mektup da çıktı, tadından yenmez :) Kedi resmini boyacaktım aslında ama sinek kuşu daha cazip geldi. Spotifydan güzel bir liste de açtım. Sonuç böyle oldu işte.
Büyüklere boyama olayı ilk çıktığında millet habire alıyor, boyayıp boyayıp fotoğraf paylaşıyordu, ben de bi taraflarımla gülüp, dalga geçiyordum. Eşek kadar insanların uğraştığı şeylere bak diyordum. Buyrun efendim, istediğiniz yerinizle gülebilirsiniz bana, hakettim ben.
Çok güzel olmuş ellerine sağlık. Kafayı boşaltmak için birebir değil mi? Hem de güzel güzel kalemlerle renklerle uğraşmak.
YanıtlaSilTeşekkür ederim :) En azından tv karşısında mal mal bakınmaktan çok daha keyifli ve anlamlı bir uğraş. Aylarca tv karşısındaki koltukta takıldıktan sonra baya iyi geldi bana :)
SilDağınık oda yeni uğraşlara mekan olur bakarsın.
YanıtlaSilUmarım :)
SilÇok güzel olmuş....
YanıtlaSilTeşekkür ederim ;)
SilMaket fuarındaydım dün, incecik işler minicik modeller, of nasıl rahatlar insan bunları yaparken, nasıl bir lüks diye düşündüm.. Model işini de tavsiye ederim.. Bende hiçbirini yapacak zaman yok :( Zaman fakiri oldum çıktım, bunu düzeltmem lazım! Çok yoruyor..
YanıtlaSilHele bundan sonra hiç vaktin olmayacak bu tip işler için sanırım :)
SilBen de hamileyken kitap okuyamama zamanımda boyamıştım. Şimdi bulduğum fırsatları kitap okuyarak değerlendiriyorum :)
YanıtlaSil