Mim - Me Time

Yasemin sağolsun, mimlemiş beni :) İşte benim cevaplarım;

1- Yalnızken ne izler ve okursun?

Bana yeni bilgiler edinmemi sağlayan belgeselleri izlemeyi severim, "cosmos" gibi.

Okumak zaten yalnız yapılan bir eylem değil mi?

2-Kendine ayırdığın zamanda ne giyersin?

Rahat, salaş şeyler.

3-Sık kullandığım güzellik ürünleri?

Nemlendirici, göz kalemi, allık.

4-En sevdiğin oje?

En sevdiğim ojem yok. Tatildeysem uçuk kaçık renkleri seviyorum.

5-Kendine ayırdığın vakitlerde ne yer ne içersin?

Yemek yapma konusunda çok hevesli ve yetenekli değilim. O yüzden yalnızken yemek yapmakla uğraşmak yerine kahvaltı ve tost hazırlar yerim. Maksat karın doyurmak :) 

6- En sevdiğin mum?

Mum severim, her türlüsünü ama en sevdiğim diye bir marka şekil bu kategoride de yok :)

7- Yalnızken dışarıda vakit geçirir misin?

Geçiririm. Özellikle alışverişi yalnızken veya mümkün olduğunca az insanla yapmayı severim. 

8-Tek başına sinemaya gider misin?

Ergenliğimde çok giderdim. Şimdi sinemaya çok nadir gidiyorum :( Benim için yalnız sinemaya gitmek, dolaşmak sıkıcı değil, aksine keyiflidir. Bilmiyorum ki kaçıncı baskı olacak, yalnızlığımı seviyorum :)

9-En sevdiğin alışveriş sitesi?

İdefix, d&r, gitti-gidiyor.

10- Kendine ayırdığın vakitte neler yaparsın?

Kitap okurum, film izlerim, blog yazar-okurum.

Mim, cevaplamak isteyen herkese gitsin efenim. 

İnsan kendine vakit ayırmalı, mutlu olacağı şeyleri yapacak zaman yaratmalı. Canım ablamla konuştuk geçenlerde bu konuyu, haftanın altı günü, sabahın köründen geç saatlere kadar yoğun bir şekilde çalışıyor kendisi. Tek tatil günü olan Pazar günü ise temizlikten, ev alışverişinden, yeğenimin isteklerinden daha beter yoruluyor. Bu tempoda bir insanın bunalıma girmesi, kendini mutsuz hissetmemesi mümkün mü? Kendine zaman ayırmalısın dedim, haftanın bir akşamı da olsa, sadece kendin için plan yap dedim. Birkaç saat de olsa keyif alacağın şeyler yap. İki hafta cumartesi akşamları çıktı, arkadaşlarıyla plan yaptı. Sonra yine eski düzene döndü. Bizler, kendimize ayıracağımız birkaç saati bile lüks olarak görüyorsak, neden bunca koşuşturma, kimin için, ne için yaşıyoruz?