Çok güzel şeyler oluyor bu aralar yaa...

Dün akşam kayınpederim aradı. Ziraat Bankasından aradılar, senin bir hesabın varmış bankada, 10 yıl geçmiş, devlete devredecekmiş para, çeksin yazık olmasınlar, demişler. Kafamda bir yığın soru oluştu tabi. Kayınpederim ne alaka, neden beni aramıyorlar, ben bankada nasıl para bırakırım, kesin bir dolandırıcılık işi bu diye düşündüm. Bir hesap numarası ve telefon numarası söylemişler. Herhangi bir şubeden gidip çekebilir demişler. Aldım hesap numarasını ve telefonu. Aradım telefonu, hesabımda 1200 lira olduğunu, devlete devredeceğini, dilediğim şubeden çekebileceğimi, bir sorun olursa bu numarayı aramalarını bana da tekrarladılar. Bu ülkede binbir çeşit dolandırıcılık görmüş insanlar olarak elbette yine inanmadık. Bilinmeyen numaraları aradık, bizi aradıkları numarayı sorduk, doğru çıktı; Ziraat Bankası genel müdürlük. Ziraat Bankasıyla tek ilişkim üniversite yıllarımda bursumu çekerken olmuştu. Ama bursu bankada unutmam mümkün değil. Öğrencisin ve sana verilen bursu çekmeyeceksin, mümkün mü? 

Bu sabah hala inanmamış olarak şubeye gittim, bankacı kıza durumu anlattım. Kimlik numaramdan sorguladı, sizin hesabınız görünmüyor dedi. Bana verdikleri hesap numarasını söyledim, oradan sorgulayınca çıktı mı sana cillop gibi hesap. 1278 TL. Dedim ne parasıymış bu? 2005 yılında 5 ay burs yatmış size dedi. Eee ben 2004'te mezun oldum. Bursun geri ödemesini bile yaptım. Para sizin dedi. Benimmmm tabi ki :) Çıkardı verdi paramı. Ohhh, mis gibi. Nasıl sevindim, nasıl sevindim.

Bu ülkede hala güzel insanlar var. Ziraat Bankasında çalışan memur arkadaşım; işini senin gibi yapan insanlara ihtiyacı var işte bu ülkenin. Aramak zorunda mıydı bu kişi beni? Bana ulaşamayıp taa kayınpederime kadar ulaşmak zorunda mıydı? Değildi. Beni bugün çok mutlu ettin arkadaşım yaa. Ümidimi kestiğim insanlık için umut aşıladın bana. Teşekkür ederim.